22 jul Rézone en het CLTB: een nieuw en veelbelovend partnerschap
In deze vakantieperiode, stellen wij u voor om één van onze partners te ontdekken: Rézone, een organisatie die in Brussel mensen met psychische stoornissen helpt. Zij zullen zich in de gemeenschapsruimte van Calico vestigen om een “plaats van verbindingen” te leiden, d.w.z. een discussieruimte voor deze mensen en de buurt. Wij danken François Wyngaerden, algemeen coördinator van Rézone, voor zijn bereidheid om deze paar vragen te beantwoorden.
Wat is Rézone in één zin?
Rézone is een netwerk van diensten voor geestelijke gezondheidszorg dat actief is in het zuiden van Brussel. Ons doel is een complementair en coherent zorgaanbod te bieden en te coördineren met de gemeenschap. We vertrouwen op de keuze van de gebruikers en we streven naar de integratie van onze gebruikers.
Wat is uw werkterrein?
U moet namelijk weten dat de gezondheidszorg voor personen met psychische stoornissen in Brussel is opgedeeld in een groot gewestelijk netwerk dat is onderverdeeld in 4 takken.
Wij vormen de zuidelijke tak. Wij zorgen voor Saint Gilles, Ukkel, Watermaal-Bosvoorde en Elsene.
Kunt u ons iets vertellen over de geestelijke gezondheidsproblemen van de Brusselaars ten tijde van Covid-19?
Ik geef liever geen rechtstreeks antwoord: wij zijn een dienstennetwerk dat de overgang naar een samenhangend zorgaanbod vermakkelijken. Wij zijn niet in rechtstreeks contact met de bevolking en de gebruikers. Onze rol is niet een epidemiologisch onderzoek te doen.
Ik kan u echter wel vertellen over mijn persoonlijke ervaring met mensen die al vóór COVID-19 te maken hadden met psychische stoornissen. Sommige van deze mensen hebben problemen gehad om hun baan, huisvesting en relaties te behouden. Ze hebben psychische hulp nodig, sociale diensten, huisvesting… Deze bevolking werd dus geconfronteerd met tegenstrijdige moeilijkheden.
Er zijn mensen die een belangrijke structuur nodig hadden die een belemmering vormde voor de follow-up. Dit leidde tot een toename van het aantal terugvallen, spoedopnames in ziekenhuizen, enz. Het lijkt misschien vreemd, maar er zijn ook categorieën van deze mensen die zich meer op hun gemak voelden omdat zij al meer geïsoleerd waren en niet meer naar buiten hoefden. Het was normaal voor hen om geïsoleerd te zijn, ze voelden zich net als iedereen.
Hoe combineert u de aanpak van het CLTB inzake sociale huisvesting met uw organisatie?
Misschien nog meer dan het CLTB, leek de aanpak van Calico (noot van de redacteur: een collectieve huisvesting tussen generaties, die de gelijkheid van mannen en vrouwen en sociale gemengdheid bevordert) ons bijzonder goed aan te sluiten bij onze opvatting over de plaats van het verband.
Wij willen een gemeenschapsruimte creëren die openstaat voor iedereen, voor de buurt en haar bewoners, maar die tegelijkertijd een plaats kan zijn waar mensen met een zekere kwetsbaarheid zich goed kunnen voelen, aanvaard en zonder druk om deze of gene activiteit uit te voeren. Het is voor ons van essentieel belang om dit soort project niet alleen met mensen uit de psychiatrie uit te voeren.
Calico is perfect voor dit doel omdat er al iets van een collectieve dimensie bestaat. Dit is echt belangrijk voor ons omdat we ervoor willen zorgen dat mensen die niet vertrouwd zijn met de psychiatrie zich kunnen openstellen voor andere normaalheden. En dat mensen uit de psychiatrie andere soorten relaties kunnen hebben in andere contexten die niet geassocieerd worden met hun stoornissen of hun psychologische moeilijkheden. Voor mij is het echt een kans om Calico te hebben, omdat het deze integratie met het publiek echt zal vergemakkelijken.
Ziet u, ondanks uw enthousiasme, enige moeilijkheden in dit project?
De moeilijkheid houdt verband met de aard zelf van deze gelegenheid: onze wens om te werken door ontmoetingen aan te moedigen. Het is een project waarvoor we een beroep doen op een groot aantal partners, we gaan de ruimte organiseren met een groot aantal mensen van deze verschillende diensten, om een permanente aanwezigheid op de plaats te verzekeren. Dit zal de samenwerking bevorderen, de link, maar misschien het beheer en de organisatie complexer maken. Op papier kan het geweldig zijn, maar het zal moeten werken. Het valt nog te bezien of het zal aanslaan… Mensen zullen dit mooie project echt tot leven moeten laten komen.
